Prasa drukarska

W 1436 r. niemiecki złotnik Johannes Gutenberg rozpoczął pracę nad projektem maszyny zdolnej do szybkiego druku tekstu. W roku 1440 określił już podstawy działania prasy drukarskiej, a jego wynalazek zaczęto wykorzystywać komercyjnie, co zrewolucjonizowało sposób, w jaki informacje docierały do ludzi i w jaki korzystano z informacji, co zmieniło bieg historii świata.

Prasa Gutenberga stanowiła połączenie kilku wcześniejszych odkryć i wynalazków i wykorzystywała pojedyncze odlewane litery i symbole, które można było ustawiać w różnej kolejności. Dzięki temu drukarze mogli szybciej i łatwiej przygotowywać tekst, w porównaniu do techniki druku blokowego, co umożliwiło masowe wydawanie materiałów drukowanych.

Wielkie znaczenie dla rozwoju druku miał również pionierski wynalazek Jamesa Watta, który wymyślił silnik parowy znany nam również obecnie, a także jego projekt umożliwiający obracanie koła. Silnik wyposażony w wał korbowy był w stanie wytwarzać ruch obrotowy, co umożliwiło opracowanie pierwszej lokomotywy wykorzystywanej na kolei.

Wynalazek Gutenberga zainicjował rewolucję w drukarstwie. Dał on głos nowym grupom społecznym i umożliwił filozofom, naukowcom i politykom docieranie do grup na całym kontynencie europejskim w sposób wcześniej niemożliwy.

Dziedzictwo Gutenberga przetrwało przez wiele stuleci po jego śmierci, ponieważ podstawowe zasady mechaniczne jego ręcznej prasy wykorzystywano aż do czasu zbudowania pras parowych na początku XIX wieku.